Tην καλησπέρα μου σε όλους και καλή αθλητική - στοιχηματική (για όσους ασχολούνται με το «σπορ») χρονιά. Τις τελευταίες μέρες των διακοπών του διανύει ο Betmixer, η ποδοσφαιρική όμως δράση συγκλονίζει και δεν κρατιέμαι να σχολιάσω τις επιδόσεις (ποιες???) των ελληνικών ομάδων εις τα Κύπελλα Ευρώπης. Πάμε λοιπόν να τα πάρουμε με τη σειρά, βάσει βαθμολογικής κατάταξης του περασμένου πρωταθλήματος :
Ολυμπιακός : Αν κάποιος δεν ήξερε με ποιες ομάδες έπαιξαν οι ερυθρόλευκοι και τον πληροφορούσαν για «καρέ νικών με 7-0 συντελεστή τερμάτων», ίσως και να έβγαζε το συμπέρασμα ότι ο Τιμούρ και ο Μήτρογλου πάνε «σφαίρα» για τη Ρώμη. Η πραγματικότητα όμως φίλοι μου είναι τελείως διαφορετική. Μόνο στο δεύτερο ημίχρονο στη Μπρατισλάβα άρεσε ο Ολυμπιακός. Αν εξαιρέσουμε λοιπόν το συγκεκριμένο αυτό κομμάτι, το μόνο θετικό (πέραν της διαφαινόμενης αναγέννησης του ομογενή πιτσιρικά εκ Γερμανίας), είναι η σταθερότητα και η σιγουριά που προσφέρουν στα μετόπισθεν οι Νικοπολίδης, Μέλμπεργκ και Αβραάμ. Από εκεί και πέρα; Οι προχθεσινές αποδοκιμασίες στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» που έφτασαν μέχρι το... Ρέθυμνο της Κρήτης, καθρεφτίζουν απόλυτα το τι συμβαίνει. Αναμένω να δω τι παίκτες θα φέρει η πρόκριση εις τους ομίλους. Θα δείξει...
Παναθηναϊκός : Είμαι 36 ετών και έχω δει - θαυμάσει - απολαύσει δύο φορές τον ΠΑΟ να φτάνει στους «4» του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Και ερωτώ : Έχει καμία σχέση ο ΠΑΟ του Τεν Κάτε με την ομάδα που προκαλούσε (όχι μόνο στη χώρα μας, μα σε ολόκληρη την Ευρώπη) μεγάλο σεβασμό; Όχι βέβαια.
Αφού λοιπόν οι πράσινοι απέκλεισαν (με τα χίλια ζόρια...) το… «θηρίο» Σπάρτα Πράγας, έπεσαν πάνω στην Ατλέτικο. Δέκα τα εκατό ποσοστό πρόκρισης έδινα στον πολυμετοχικό (γραμμένο στο Betmixers.gr) μόλις έμαθα την κλήρωση, είχα όμως λάθος, ήμουν υπερβολικά αισιόδοξος για το «τριφύλλι». Και αν στο 1ο ματς του ΟΑΚΑ οι πράσινοι στάθηκαν με αξιοπρέπεια (όποτε ήθελε βέβαια σκόραρε η Ατλέτικο, αυτό όμως είναι άλλο θέμα), την περασμένη Τρίτη ο Παναθηναϊκός εμφάνισε ΤΗΝ «ΑΟΡΑΤΗ» ομάδα. Και ερωτώ :
Που ήταν τα μπακ κύριε Τεν Κάτε;
Που ήταν η σταθερότητα της άμυνας, εξαιρουμένου του «ηρωικού» Γιόσου Σαριέγκι;
Που ήταν ο keeper (το φωνάζω εδώ και χρόνια ότι ο Γκαλίνοβιτς είναι μια χαρά. Αλλά για δεύτερος...) που θα προσφέρει σιγουριά στους υπόλοιπους δέκα;
Που ήταν η ανάπτυξη;
Γιατί στην τελική παίζοντας με μια Ατλέτικο που... βαριόταν, ο Παναθηναϊκός ήταν σχεδόν ανύπαρκτος στο χορτάρι του «Βιθέντε Καλντερόν»;
Για τις απαντήσεις, ρωτήστε τον προπονητή του. Που δηλώνοντας ότι η ομάδα του «Ήταν καλύτερη μέχρι το 1ο γκολ» (άρα για τρία !!! λεπτά ήταν ανώτερος ο ΠΑΟ κατά τον Ολλανδό), μου έδειξε (για ακόμα μία φορά) ότι μας δουλεύει. Βρίσκει όμως και τα λέει.
ΑΕΚ : Στη Ρουμανία ήταν τραγική, χθες για τα πρώτα 45' επίσης δεν βλεπότανε η Ένωση, είχε όμως την τύχη να παίζει με «ανύπαρκτους». Ναι ρε παιδιά, μόλις η Βασλούι δέχτηκε τη «μαχαιριά» απ' τον Μαντούκα, έδειξε ανήμπορη να αντιδράσει. Απείλησε μόλις μία φορά, πέραν όμως αυτού; Μηδέν εις το πηλίκο.
Πήρε λοιπόν η ΑΕΚ μια πρόκριση που της δίνει οξυγόνο οικονομικό και ψυχολογία για να αντεπεξέλθει (όσο μπορεί) στη δύσκολη συνέχεια. Μία συνέχεια την οποία καλείται να κάνει ευκολότερη ο «Δεν έχω δικαίωμα συμμετοχής για φέτος στο Γιουρόπα Λιγκ», Γκερέιρο. Όχι βέβαια μόνος του, αλλά μαζί με τον «Είμαι δανεικός δίχως οψιόν, θα παίξω από Οκτώβρη», Νέμεθ. Και μαζί με αυτούς τους οποίους η εκπληκτική (γέλια) διοίκηση της Ένωσης - την - ύστατη ώρα - θα αποκτήσει...
ΠΑΟΚ : Κόντρα στους «ψαράδες» της Βαλερένγκα τα κατάφερε ο δικέφαλος, τις «καρδούλες» όμως από την Ολλανδία, δεν κατάφερε να τις «ματώσει». Έχει ποιότητα το ρόστερ του ΠΑΟΚ, κάτι όμως λείπει, η δυσκολία στο παράγειν είναι εμφανής. Υπάρχει πρόβλημα στο γκολ και αυτό οι ασπρόμαυροι το πλήρωσαν. Αποκλειόμενοι από μια «όχι καλύτερη από αυτούς» ομάδα.
Καλό χειμώνα.