Από τον V/F
Βαθυστόχαστες αναλύσεις από ανθρώπους που ΔΕΝ συμμετείχαν στο συλλαλητήριο τις διαβάζω κάπως. Όπως και την άκρατη εστέτ ακροδεξιολογία.
Παντού υπάρχουν τα πάντα και οι πάντες. Φυσικά υπήρξαν και ακροδεξιοί φυσικά και γραφικοί. Αυτό που πονάει όμως είναι ότι ΔΕΝ ήσαν η πλειοψηφία όπως η πλειοψηφία ΔΕΝ ήσαν οι "αγαναχτισμένοι" κάτω πάνω και πλαγίως της πλατείας.
Μία τέτοια ανάγνωση είναι από εσφαλμένη έως δολία. Πολύ απλά οι αριθμοί δεν κολλάνε. Οι αγαναχτισμένοι το πολύ πολύ, μα πολύ πολύ να συγκέντρωσαν 200.000 κόσμο στα καλλίτερά τους. Εχθές ήσαν τουλάχιστον 1 εκατομμύριο. Οι (κατ ελάχιστον) συν 800.000 λοιπόν πώς χαρίζονται στους "αγαναχτισμένους";
Επίσης επειδή είχα την κακή σκέψη, και συνεπώς την συγκριτική εμπειρία, να πάω και στους αγαναχτισμένους η ανθρωπογεωγραφία πόρρω απέχει. Ελάχιστοι εν εξάλλω. Οι περισσότεροι ήσαν απλοί οικογενειάρχες με αρχή μέση και τέλος, χωρίς φωνασκίες και οιμωγές, οι επάρατοι νοικοκυραίοι του σύγχρονου Μπαχαλιστάν των "¨προοδευτικών δεξαμενών σκέψεως".
Η συγκέντρωση αυτή είχε ένα συμβολισμό που ουδόλως έχει να κάμει με οικονομιστικές μεθόδους αναλύσεως της υπάρξεώς μας και συνεπώς δράσεώς μας βάσει αυτών. Είχε να κάνει με την αγωνία του Έλληνος για την εθνική του υπόσταση, ούτε καν συνείδηση, υπόσταση . Κάτι πολύ βαθύ για να εξηγηθεί με τους αγοραίους διαδικτυακούς όρους του κάθε αυτοκλήτου μαικήνος, ούτε τους δικούς μου όρους φυσικά.
Το ότι ουδεμία άλλη συγκέντρωση οικονομικού χαρακτήρος και αιτημάτων δεν υπήρξε τόσο μαζική, συγγνώμη, αυτό δεικνύει λαό που στην υπέρτατη παρακμή του έχει χαρακτήρα. Οποιαδήποτε άλλη γνώμη την θεωρώ προσωπικώς κακόβουλη ή έστω μικρόνοη βάσει αντιστοίχως των ιδεοληπτικών και των μικροσυμφεροντολογικών κριτηρίων εκάστου.
Οι ιστορικοί αναχωρητισμοί άλλων εποχών και εθνών, από την εποχή του Βίσμαρκ μέχρι τα ες ες εκτός από ιστορικά έωλοι είναι και αποκρουστικοί. Έχουν τόση σημειολογική αξία όπως: αφού έγινε το 1920 στον Γερμανό το ίδιο θα γίνει το 2018 στον Έλληνα. Παρακάμπτονται περίπου 100 χρόνια τεχνολογικής και κοινωνικοπολιτισμικής αναπτύξεως και εμπειρίας και εξομοιώνεται ο μπαρουτοκαπνισμένος αγριεμένο ξανθός Χανς του 1920 με τον τριφηλό ρομαντικό Λευτέρη του 2020.
Αστεία πράγματα, τουλάχιστον για όσους μελετούμε την ιστορική πορεία εκάστου λαού βάσει και των κοινωνικών φυλετικών του γνωρισμάτων μνημών και πορείας και δεν τα κάνουμε όλα αχταρμά για να πορευθούμε όχι σε αληθές συμπέρασμα αλλά σε φίλιο ιδεολογικά.
Το ότι μελετώ την ιστορία και φυλετικά, ας μου αποδείξει κάποιος ότι είναι λάθος με επιχειρήματα απτά, όχι με θουρίους ερυθρούς ή φιλελεύθερους Εν τέλει ουδείς "διαφωνών" απαντά στο "Γιατί τόσος κόσμος αισθάνθηκε την ανάγκη να διαδηλώσει κοσμίως". Τουναντίον όλοι εκφράζουν από αποτροπιασμό μέχρι, οι πλέον "νουνεχείς'", φόβο για την "καθοδήγηση" των "μαζών" αυτών.
Ας πούμε ότι μέσα στις μάζες ήμουν και εγώ και αρκετές χιλιάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες ως εγώ. Προφανώς το ότι υπήρχαν και αίμα τιμή ανάμεσά μας δεν σημαίνει ότι ως αν τον Παπά θα βαρώ προσοχές στον Χίτλερ και θα μπερδεύω εθνισμό με εθνικισμό, ούτε ότι έλκομαι από τα στιλπνά γραμμωμένα κορμιά ιδεολογιών του περίπου τίποτε. Ούτε ότι θα ζητήσω τον ηγέταρο με εθνικούς πολεμοχαρείς όρχεις.
Μη λησμονείτε ότι η συγκέντρωση, αντίθετα από πολεμοχαρείς συγκεντρώσεις τουρκικών ασκεριών ή και σκοπιανών, είχε αμυντικό χαρακτήρα. Δεν συμφωνούμε με εκχώρηση πολιτιστικής κληρονομιάς που ισοδυναμεί με πολιτική και εθνική ήττα.
Ο συγκερασμός μαζών με διακριτά χαρακτηριστικά και ανόμοια γνωρίσματα δεν αποτελεί πολιτική σκέψη αλλά μαθηματική θεώρηση με αυθαίρετο αχταρμά ως πηλικόν. Ωραία ως αφήγημα μη αποτιμητή ως πραγματικότητα.
Φυσικά υπάρχει και η συγκρουσιακή προσέγγιση: Σε εξισώνω με το ακραίο ώστε να σε απαξιώσω και να πολώσω το κλίμα υπέρ της επιβιώσεώς μου. Πλήν όμως τούτο είναι σκοπευμένο ψεύδος όχι αληθής υπολογισμός . Και φυσικά ουδεμία αγαθή πρόθεση φέρει.
V/F
