Από τον Μάχιμο
Μετά από πολύ καιρό, οι πολιτικοί Αρχηγοί βρέθηκαν όλοι στο Μέγαρο Μουσικής. Αιτία η εκδήλωση μνήμης για τα 15 χρόνια από τον θάνατο του ιδρυτή της Ν.Δ. Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Στη θέα αυτών των προσώπων θα μπορούσε εύκολα να πει κανείς ότι εδώ συγκεντρώθηκαν όλοι αυτοί που έφτασαν τη χώρα στον γκρεμό!
Κώστας Σημίτης, Κώστας Καραμανλής, Γιώργος Παπανδρέου, Αντώνης Σαμαράς και πολλοί υπουργοί των κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης.
Υπάρχει όμως και η άλλη άποψη. Όλοι όσοι βρέθηκαν αυτό το βράδυ στο Μέγαρο για να ακούσουν τους Αρχηγούς να μιλούν για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, αν είχαν κάτσει γύρω από ένα τραπέζι τα προηγούμενα χρόνια, μακρυά από φιλοδοξίες, ματαιοδοξία και υστεροφημία, θα μπορούσαν να έχουν πετύχει πολλά γι αυτή τη χώρα και τους πολίτες της. Θα μπορούσαν να έχουν προσφέρει λύσεις σε πολύ απλά πράγματα, λύσεις για την καθημερινότητα του πολίτη, λύσεις για ένα καλύτερο κράτος, ένα καλύτερο δημόσιο, καλύτερη παιδεία, υγεία και πολλά άλλα.
Όμως η ιστορία έχει αποδείξει ότι οι περισσότεροι πρωθυπουργοί σε αυτό τον τόπο φρόντισαν πρώτα το εγώ τους, να μείνουν «ατσαλάκωτοι» να μην συγκρουστούν με συμφέροντα, αρνητικές νοοτροπίες και καταστάσεις, φτάνει να περάσουν τη θητεία τους και μετά να μπορούν να λένε τη γνώμη τους και να γίνεται σεβαστή!
Ο Κώστας Σημίτης, οκτώ χρόνια πρωθυπουργός, επί των ημερών του η Ελλάδα μπήκε στην ΟΝΕ με «πλαστό» τρόπο, ενώ όσα έργα έγιναν συνδέθηκαν με συγκεκριμένο επιχειρηματία…Ο στενός του συνεργάτης Θ. Τσουκάτος πήρε ένα εκατομμύριο μάρκα που όπως λέει τα παρέδωσε στο ταμείο του ΠΑΣΟΚ, χρήματα που δεν βρέθηκαν ποτέ… Βασικός υπουργός της κυβέρνησης του ο Άκης Τσοχατζόπουλος, ζει σήμερα, στη φυλακή…
Η κυβέρνηση Καραμανλή, έτρεξε στο παρά πέντε του Ολυμπιακούς αγώνες, τα έργα των οποίων όμως μετά δεν τα αξιοποίησε ποτέ…Το χρέος διογκώθηκε, η κυβέρνηση στην οποία προσδοκούσε την κάθαρση ο λαός, απέφυγε να συγκρουστεί με τα «συμφέροντα». Νωχελικά άφησε τον χρόνο να περνά, με την αξιωματική αντιπολίτευση να λέει όχι σε όλα.
Την ύστατη στιγμή ο Κ. Καραμανλής είπε την αλήθεια στο λαό γι αυτά που έρχονται μα ήταν αργά…Ο κόσμος του γύρισε την πλάτη και προτίμησε το «λεφτά υπάρχουν»...
Η κυβέρνηση Παπανδρέου, εκτός τόπου και χρόνου από την αρχή της θητείας της, διαχειρίστηκε την κρίση επικοινωνιακά. «Φούσκωσε» το έλλειμμα και αναπαύτηκε στις δάφνες της μεγάλης νίκης της.
Η συνέχεια ήταν τραγική με τη χώρα να μπαίνει στον μηχανισμό στήριξης, στα αλλεπάλληλα μνημόνια και σε έναν φαύλο κύκλο, που είναι άγνωστο αν καταφέρει να βγει το …2020.
Ο Γ. Παπανδρέου δήλωνε πως δεν θα επιτρέψει η χώρα να έχει μισθούς Βουλγαρίας. Η χώρα ήδη ακολουθεί αυτό το δρόμο…
Ο Αντώνης Σαμαράς, που μιλούσε αντιμνημονιακά όταν ανέλαβε την ηγεσία της Ν.Δ, ξαφνικά έκανε στροφή 180 μοιρών. Ξένοι ηγέτες και ΜΜΕ της Ελλάδας με «το πιστόλι στον κρόταφο» τον οδήγησαν σε αλλαγή τακτικής. Πολλοί υποστηρίζουν ότι ακολουθεί πολιτική Παπανδρέου με σκληρή γραμμή. Η αλήθεια όμως είναι ότι η ανεργία στην Ελλάδα έφθασε το 30% και το καλοκαίρι προβλέπεται πολύ θερμό…
Ακόμη και τώρα όμως, τώρα που η κοινωνική συνοχή κρέμεται σε μια κλωστή, αν οι πολιτικοί ηγέτες μπορούσαν να κάτσουν σε ένα τραπέζι, θα μπορούσε αυτό να αποβεί προς όφελος της χώρας. Ασφαλώς χωρίζει άβυσσος την πολιτική των κυρίων Σαμαρά, Βενιζέλου και Τσίπρα, Καμμένου και Κουβέλη.
Αν υπάρξει όμως κοινός τόπος, θα υπάρξει και ελπίδα για το μέλλον αυτής της χώρας. Και μην μου πείτε ότι αυτοί δεν κάνουν και δεν μπορούν πια…
Η Δημοκρατία έχει κανόνες και αυτήν ακολουθούμε, ο λαός βγάζει αυτούς που του αξίζουν!
Ο ΜΑΧΙΜΟΣ
