Από τον VF
Η "κοινωνική δικτύωση" αποδεικνύεται το τελευταίο λιθαράκι στην πνευματική και ηθική μας αποκτήνωση. Έχομε καταστεί ή καταντήσει σχεδόν ΟΛΟΙ κυράτσες και χαχόλοι σχολιαστές, δεν εξαιρώ τον κουραστικό εμαύτον.
Ιδίως το φάτσαμπουκ αποτελεί τον κολοφώνα πάσης βαριεστημένης κυράτσας και παντός τεμπέλη πικραμένου, συνηθέστατα με ψυχοπνευματικού και κοινωνικού τύπου δυσκολίες. Σεις αναγορεύεσθε τιμητές των πάντων. Με τίτλο τιμής την υμέτερη αριστεροφροσύνη, νεοφιλελευθεροφροσύνη, αλλά και γιατί όχι κεντρωοφροσύνη.
Απλά η κυράτσα και ο τεμπέλης έχουν μεγαλύτερο πεδίο εκφράσεως και δικαιώσεως της βλακώδους χυδαιότητός τους σε Αριστερά και Νεοφιλελευθερία. Το βάπτισμα του "ιδεολόγου" σε καθαίρει πάσης μικροπρέπειας, αβελτηρίας ή συμπλεγματικής υστερήσεώς σου.
Αποπροσωποποιείται το πρόσωπό σου και καθίστασαι προσωπείο.
Γράφεις για την "Αριστερά" τους "Φασίστες" και από την άλλη "Τους κοπρίτες Δημοσίους Υπαλλήλους" και εκτός από τους χιλιάδες συναύνανες και συνδακτυλωμένες που σε επιχαίρουν, είσαι ό,τι επιζητείς: η υπέρβασις της μιζέριας σου εν μέσω αποθεώσεως αυτής.
Πλην όμως, επειδή ακριβώς το φέισμπουκ εξακολουθεί να είναι σαν την ιδεολογία της κυράτσας και του τεμπέλη: φαντασιακή και κατά το δοκούν, κάπως έτσι την πατήσατε και κάποιοι που το παίζετε επαναστάτες με τις ζωές και τους κόπους των άλλων και τώρα πάτε να κυβερνήσετε αντιπολιτευόμενοι την .. κυβέρνηση, ώστε να φανείτε συνεπείς αλλήλοις.
Αγαπητοί κοινόν μυστικό: Σε αυτό τον πρώην ιδιόρρυθμο και νυν απλά κωλολαό, το μόνον προσήκον πολίτευμα για την ράτσα μας θα έπρεπε να είναι τυραννική αριστοκρατία, όπου η βλακεία, το θράσος, η διαστροφή, η αμάθεια θα έπρεπε δημοσίως να χαλιναγωγούνται και να ονειδίζονται. Διαχρονικώς δεν μας πάει η δημοκρατία. Υμνήσαμε το Μέτρον ακριβώς επειδή μας λείπει. Ίσως για αυτό ψιλοσυμπαθώ το ΚΚΕ. Αλλά από την άλλη το αντιπαθώ κιόλας. Αφού συμπαθώ τους αρίστους και ουχί τους μετριοκράτες, μη έχοντες ούτοι καμμία σχέση με τους κρατούντας το μέτρον αρίστους.
Η ελευθερία εκφράσεως έχει ένα όριο: Την υπόσταση αυτής της εκφράσεως.
Σε μία ιδανική Ελλάδα το πρώτο πρόταγμα θα ήτο: Οι ανεπαρκείς ας μην εκφράζονται πολιτικώς. Ας είναι ιδιώτες όπως στα αρχαία χρόνια. Δεν είναι αντιδημοκρατικό. Είναι σκληρό και ακριβές. Αλλά μετά θα πρέπει να ζήσετε/ομε με την ζωή μας. Δύσκολον. Εξ ου και η πολιτισμική μας αφασία έχει τους ταγούς που μας αξίζουν.
VF
