Πρόταση πόλωσης με ακροατή την... κοινωνία
Του Γιώργου Π. Τερζή
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr/)
Η πρώτη ανάγνωση της πρότασης δυσπιστίας που κατέθεσε η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι πρόκειται περί... λάθους.
Σε μία περίοδο που γαλάζιοι και πράσινοι βουλευτές εμφάνιζαν σαφείς τάσεις αποστασιοποίησης, με επίκεντρο το φόρο ακινήτων, η συζήτηση για ψήφο δυσπιστίας ή εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση λειτουργεί, εκ των πραγμάτων, συσπειρωτικά για την κυβερνητική πλειοψηφία. Το ίδιο συσπειρωτικά λειτουργεί, όμως, και για την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, τα μέλη της οποίας το τελευταίο διάστημα παρουσίασαν εικόνα σύγχυσης, ειδικά μετά τα όσα είπε ο Πρόεδρος της κ. Αλέξης Τσίπρας στο Τέξας. Αυτή είναι, όμως, η πρώτη και μάλλον εύκολη ανάγνωση.
Διότι η πρόταση μομφής του Αλέξη Τσίπρα δεν έχει ως στόχο να ρίξει την κυβέρνηση. Τουλάχιστον τα ιστορικά δεδομένα δεν είναι υπέρ αυτής της επιδίωξης καθώς δεν υπάρχει ιστορικά κυβέρνηση που κατέρρευσε μέσω αυτής της κοινοβουλευτικής διαδικασίας. Στόχος του κ. Τσίπρα είναι η κοινωνία. Και στο όνομα αυτής υποβάλλεται η πρόταση μομφής.
Ο κ. Τσίπρας επιδιώκει να συγκεντρώσει το όποιο «κύμα» αντίδρασης έναντι του «δεύτερου» λουκέτου της ΕΡΤ και, ταυτόχρονα, να εγκλωβίσει τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ που δίδοντας ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση ουσιαστικά ενταφιάζουν την... αντίσταση που ξεκίνησαν έναντι του Γιάννη Στουρνάρα. Ίσως, μάλιστα, ο μεγάλος κερδισμένος της εξέλιξης αυτής να είναι ακριβώς ο υπουργός Οικονομικών καθώς η κριτική των βουλευτών προς το πρόσωπό του αναγκαστικά θα ατονήσει ενώ η στήριξη της κυβέρνησης προς αυτόν θα επαναβεβαιωθεί πανηγυρικά.
Αν και ο πολιτικός χρόνος είναι πλέον εξαιρετικά πυκνός, μοιάζει πολύ δύσκολο οι βουλευτές που θα παράσχουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση να την... ρίξουν, μετά από δύο εβδομάδες, με αφορμή τον φόρο ακινήτων. Το πλέον πιθανό σενάριο είναι πώς τα μεσάνυχτα της Κυριακής η κυβέρνηση θα λάβει ψήφο εμπιστοσύνης. Και αυτό θα είναι το κέρδος της.
Ωστόσο, στο ΣΥΡΙΖΑ εκτιμούν ότι η όποια δυναμική αποκτήσει η κυβέρνηση μέσω της ψηφοφορίας θα εξανεμιστεί γρήγορα, αν όχι σε όρους κοινοβουλευτικής μάχης τουλάχιστον σε όρους κοινωνίας.
