Διασπορά και συγκομιδή του Ελληνισμού
Tου Νίκου Κωνσταντάρα
(Πηγή : http://news.kathimerini.gr)
Όποτε η Ελλάδα κινδυνεύει, οι Ελληνες της Διασποράς αισθάνονται την ανάγκη να συνδράμουν τον εθνικό αγώνα, καταβάλλοντας ένα φόρο τιμής στη γη της καταγωγής τους, βοηθώντας συμπατριώτες που ίσως δεν γνώρισαν.
Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα, με ομογενείς σε όλο τον κόσμο να αναρωτιούνται τι μπορούν να προσφέρουν. Πολλοί είναι επιφυλακτικοί – φοβούμενοι ότι μέσα στην ανοργανωσιά αυτό που προσφέρουν θα πάει χαμένο. Η αλήθεια είναι ότι οι Ελληνες θα χρειαστούν κάθε βοήθεια που τους προσφέρουν οι ξενιτεμένοι συγγενείς και συμπατριώτες και θα πρέπει να βρεθούν τρόποι για να επιτευχθεί αυτό με τον πιο γόνιμο τρόπο.
Είναι δύσκολο να ξέρει κανείς πόσοι Ελληνες υπάρχουν στον κόσμο, μιας και πολλοί απόγονοι μεταναστών έχουν ενσωματωθεί στις νέες χώρες τους. Κάποιοι υπολογίζουν ότι το σύνολο των ανθρώπων ελληνικής καταγωγής είναι περίπου 20 εκατομμύρια. Το υπουργείο Εξωτερικών υπολόγιζε το 1987, σε μια έκθεση για τον απόδημο Ελληνισμό, ότι το ένα τρίτο του συνόλου των Ελλήνων βρισκόταν εκτός Ελλάδος – για ένα σύνολο περίπου 15 εκατ. ατόμων. Οπως και αν είναι, οι Ελληνες της Διασποράς είναι πολλοί και υπολογίσιμοι. Συχνά διακρίνονται στο εμπόριο, στις επιχειρήσεις, στις επιστήμες και τη διανόηση. Πολλοί διατηρούν επαφή με την ελληνική ταυτότητά τους – μέσω της εκκλησίας, της υπερηφάνειας λόγω των επιτευγμάτων του παρελθόντος και μέσω των αναμνήσεων των γονιών και παππούδων τους.
Το πώς οι Ελληνες της Διασποράς μπορούν να συνεισφέρουν στην αντιμετώπιση της σημερινής κρίσης ήταν και το θέμα μιας ενδιαφέρουσας συζήτησης στο συνέδριο για το μέλλον της Ελλάδας που συνδιοργάνωσε η «Κ» με την International Herald Tribune στην Αθήνα την περασμένη εβδομάδα. Ολοι οι συμμετέχοντες εστίασαν τις εισηγήσεις τους στο πόσο χρήσιμη είναι η επικοινωνία μεταξύ των Ελλήνων της Διασποράς και της Ελλάδας. Το ζήτημα δεν είναι να μαζευτούν χρήματα και άλλη υλική βοήθεια, αλλά πώς θα ανοίξουν δίαυλοι επικοινωνίας ανάμεσα στις δύο πλευρές. Η Jenny Bloomfield, η γεννημένη στην Ελλάδα πρέσβειρα της Αυστραλίας στην Αθήνα, παρουσίασε τη χώρα της ως μοντέλο ανάπτυξης, με τις ευκαιρίες που γεννά μια ανοικτή οικονομία. Μίλησε επίσης για το κέρδος που δημιουργείται από την «κυκλοφορία ταλέντου» της σημερινής, παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας, σε αντίθεση με τη «φυγή ταλέντου» που ήταν αποτέλεσμα της μετανάστευσης στο παρελθόν.
Ο Γιώργος Χατζημαρκάκης, βουλευτής γερμανικού κόμματος στο Ευρωκοινοβούλιο, μίλησε για την ανάγκη να προβάλλονται τα καλά της Ελλάδας, αλλά να μαθαίνουν και οι Ελληνες από τους άλλους. Ο ιστότοπος www.resetgreece.gr είναι μια προσπάθεια σε αυτήν την κατεύθυνση. Ο Γκρεγκ Πάππας, Ελληνοαμερικανός εκδότης, σημείωσε πόσο οι Ελληνες των ΗΠΑ βοήθησαν την Ελλάδα τον περασμένο αιώνα, με χρήματα και με την προβολή των ελληνικών ζητημάτων. Υπογράμμισε την ανάγκη να εμπνευστούν οι νέοι Ελληνες με επιχειρηματικότητα, και να αναπτυχθούν προγράμματα εκπαίδευσης και στήριξης. Ο Μάνος Σηφάκης, γεννημένος στη Λάρισα, ιδρυτής της εταιρείας διαδραστικών μέσων customedialabs, με έδρα την Ελλάδα και τις ΗΠΑ, με πελάτες μερικές από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές εταιρείες, ήταν ζωντανό παράδειγμα της επιτυχίας ταλαντούχων νέων όταν τους προσφέρονται ευκαιρίες. Σε άλλη συζήτηση, ο ειδικός της επικοινωνίας Πίτερ Οικονομίδης (και αυτός παιδί της Διασποράς, γεννημένος στη Ν. Αφρική) παρουσίασε φίλους του, επιτυχημένους επιχειρηματίες. Επισήμανε την ανάγκη τα 11 εκατ. Ελληνες (της Ελλάδας) να αποκτήσουν, όπως είπε, τη δύναμη των 20 εκατ. και να αναδείξουν το ταλέντο τους – την αγάπη για τη ζωή και τη δημιουργία.
Οι συμμετέχοντες είπαν πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα – μιας και όλοι είχαν να μοιραστούν την πείρα τους, το ταλέντο, και την έγνοια τους για την Ελλάδα. Το συμπέρασμά μου (είχα την τιμή να διευθύνω τη μία συζήτηση) είναι ότι η μεγαλύτερη προσφορά των Ελλήνων της Διασποράς δεν είναι η ελεημοσύνη, αλλά η αμφίδρομη επικοινωνία. Για να αποκτήσουμε τη δύναμη του συνόλου του Ελληνισμού, πρέπει και η Ελλάδα να αποκτήσει τη λειτουργική οικονομία, την εκπαίδευση και την αποτελεσματική διοίκηση, η οποία βοηθάει τους απανταχού Ελληνες να προοδεύουν, είτε ως επιχειρηματίες, είτε ως επαγγελματίες, είτε ως επιστήμονες. Με άλλα λόγια, για να μπορέσει η Ελλάδα να αποκτήσει ό,τι μπορούν να της προσφέρουν τα ξενιτεμένα παιδιά της, πρέπει να προσφέρει γόνιμο έδαφος ανάπτυξης και στους δικούς της κατοίκους και σε όσους θέλουν να δημιουργήσουν εδώ.
