Η στρατηγική και οι κινήσεις Καραμανλή
Οι συνομιλητές και τα σενάρια
Του Γιώργου Π. Τερζή
(Πηγή : http://news.kathimerini.gr/)
Η πρώτη εντύπωση που αποκομίζουν όσοι συναντούν τον κ. Κώστα Καραμανλή στο γραφείο του, στην περιοχή της πλατείας Μαβίλη, είναι ότι ο επί 12ετία πρόεδρος της Ν.Δ. και για 5,5 έτη πρωθυπουργός, ουδόλως ενδιαφέρεται για την επιστροφή στην πρώτη γραμμή της πολιτικής.
Εμφανίζεται «χορτασμένος» από την πολιτική και απορρίπτει απολύτως κάθε συζήτηση που αφορά είτε στην επιστροφή του στην πρωθυπουργία είτε στην ανέλιξή του στην Προεδρία της Δημοκρατίας.
Καθαρή είναι και η στάση στήριξης του κ. Καραμανλή όταν η συζήτηση στρέφεται, ευλόγως, στον κ. Αντώνη Σαμαρά. Ο πρώην πρωθυπουργός σημειώνει, σε συνομιλητές του, ότι δεν υπάρχει άλλη λύση, ενώ αρνείται κάθε σενάριο, όπως αυτά που διακινήθηκαν, περί μεταβατικού πρωθυπουργού από την τρέχουσα Βουλή, εφόσον μία τέτοια εξέλιξη δεν είναι επιλογή του ίδιου του Σαμαρά.
Από εκεί και πέρα, προτιμά να ακούει. Οι σχέσεις, άλλωστε, των κ. Καραμανλή και Σαμαρά είναι περίπλοκες και, πάντως, όχι εύκολες. Η επικοινωνία είναι ελάχιστη ή εξαντλείται σε αγγελιαφόρους, οι οποίοι πολλές φορές λειτουργούν με δική τους πρωτοβουλία επιχειρώντας να ιχνηλατήσουν το έδαφος. Δύο τηλεφωνήματα, σε κρίσιμες στιγμές, είναι που έχουν ιδιαίτερη σημασία και αποτυπώνουν την ισορροπία της σχέσης. Το πρώτο πραγματοποιήθηκε, μεταξύ των εκλογών του Μαΐου και του Ιουνίου του 2012, με πρωτοβουλία του κ. Σαμαρά καθώς ο νυν πρωθυπουργός θέλησε να αποσαφηνίσει τη στάση του Κ. Καραμανλή έναντι της αμφισβήτησής του εντός του κόμματος λόγω του εκλογικού αποτελέσματος. Ο κ. Σαμαράς έλαβε σχετικές διαβεβαιώσεις και δεν υπήρξε νέα επικοινωνία. Το δεύτερο κρίσιμο τηλεφώνημα έγινε, σύμφωνα με πληροφορίες, με πρωτοβουλία του ίδιου του κ. Καραμανλή πριν από μερικές εβδομάδες και είχε ως στόχο να αποσαφηνίσει ότι δεν ενθαρρύνει τις επιθετικές κινήσεις καραμανλικών στελεχών, καίτοι και ο ίδιος στέκεται κριτικά σε κάποιες από τις επιλογές του Μεγάρου Μαξίμου ως προς το γενικότερο πολιτικό κλίμα. Κρίνοντας από το κλίμα δυσπιστίας που εξακολουθεί να κυριαρχεί μεταξύ των δύο στρατοπέδων, προφανώς, το αποτέλεσμα της επαφής αυτής δεν ήταν το προσδοκώμενο.
Εργα και ημέρες
Η κριτική για τα έργα και τις ημέρες του στην πρωθυπουργία, μένει εκτός του γραφείου. Ο κ. Καραμανλής συχνά ακούει συνομιλητές του να του επισημαίνουν ότι θα ήταν, ενδεχομένως, ο μόνος που θα μπορούσε, μετά από μία ενδεχόμενη ήττα της Ν.Δ., να ενώσει την παράταξη. Σπανίως απαντά, πλην όμως είναι σαφές ότι ο κ. Καραμανλής κρίνει ότι αυτό από μόνον του πιθανότατα δεν επαρκεί για να κυβερνηθεί η χώρα σε αυτές τις συνθήκες. Στα πολιτικά και δημοσιογραφικά γραφεία πλανάται ένα βασικό ερώτημα, σχετικά με το εάν ο κ. Καραμανλής μεθοδεύει την επιστροφή του στην κεντρική πολιτική σκηνή, την επόμενη ημέρα. Ο ίδιος, όπως ειπώθηκε, το αρνείται. Ωστόσο, οι οπαδοί της θεωρίας ή έστω και της ελπίδας ότι κάτι τέτοιο ισχύει βλέπουν και σημάδια για το αντίθετο.
Οσο κι αν διαψεύδεται ότι οι δημόσιες παρεμβάσεις των κ. Πρ. Παυλόπουλου και Ευ. Αντώναρου τον εκφράζουν, η πραγματικότητα είναι ότι τα δύο στελέχη βρίσκονται καθημερινά στο γραφείο της Μαβίλη και συμμετέχουν στις ζυμώσεις. Ο κ. Παυλόπουλος, μάλιστα, μοιάζει να έχει αναλάβει την προσπάθεια δικαστικής θεμελίωσης των διαφόρων σεναρίων περί προσπάθειας ανατροπής του τότε πρωθυπουργού ή περί «φουσκώματος» του ελλείμματος.
Ο κ. Καραμανλής, λένε πολιτικοί παρατηρητές, έχει μία μεσοπρόθεσμη στρατηγική. Με την ηχηρή απουσία από την ψηφοφορία για τις τηλεοπτικές συχνότητες επαναφέρει την ατζέντα περί «νταβατζήδων». Με τις επιθέσεις εναντίον του Γ. Στουρνάρα αμύνεται έναντι των κατηγοριών περί δημοσιονομικού εκτροχιασμού και συσπειρώνει τον στενό πυρήνα της παράταξης γύρω του. Με τη διακινούμενη θεωρία περί «ξένων κέντρων» επιτρέπει να καλλιεργείται ένα αφήγημα ικανό να επαναπατρίσει τους υπερσυντηρητικούς ψηφοφόρους των ΑΝΕΛ και της Χ.Α. Με τα συχνά ταξίδια του, δε, ανά την Ελλάδα ξανασυναντά τους πρώτους πυρήνες στήριξης που είχε ως νέος βουλευτής.
Οσοι γνωρίζουν τον κ. Καραμανλή κάνουν λόγο για τη μανία του με την ιστορία. Από αυτή αντλεί τα ιστορικά παραδείγματα που θέλουν τους ηγέτες να είχαν πάντοτε μία δεύτερη ευκαιρία. Αυτή η δεύτερη ευκαιρία θα μπορούσε, σύμφωνα με κάποια σενάρια, να ανακύψει ύστερα από μία εκλογική αναμέτρηση το αποτέλεσμα της οποίας δεν θα έδινε τη δυνατότητα συγκρότησης κυβέρνησης. Σε αυτή την περίπτωση, ο κ. Καραμανλής θα μπορούσε να αναλάβει τον ρόλο του γεφυροποιού στο χάσμα μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ, σε ένα μεγάλο συνασπισμό εκτάκτων αναγκών.
Αλλωστε, ο ίδιος διατηρεί θετική προσωπική άποψη για τον κ. Αλέξη Τσίπρα, ή «μικρό» όπως τον αποκαλεί, ενώ και στενοί του συνεργάτες έχουν επαφές με στελέχη της Κουμουνδούρου, τα οποία με τη σειρά τους στάζουν μέλι για τους... καραμανλικούς.
Δεν επιθυμούν, όμως, όλοι οι «καραμανλικοί» μονοδιάστατα την επιστροφή του Καραμανλή στην ηγεσία. Κάποιοι, όπως ενδεικτικά ο κ. Ευρ. Στυλιανίδης μοιάζουν να επιδιώκουν το χρίσμα του Καραμανλή για τη μάχη της διαδοχής που θεωρούν ότι θα ξεσπάσει μετά από μία εκλογική ήττα της Νέας Δημοκρατίας.
Το μόνον βέβαιο είναι ότι ουδείς μπορεί να κάνει ασφαλή πρόβλεψη για το τι πραγματικά έχει στο μυαλό του ο πρώην πρωθυπουργός. Οι μισοί φεύγουν από το γραφείο του βέβαιοι ότι θέλει απλώς να πηγαίνει στο σπίτι και την οικογένειά του. Οι υπόλοιποι, ότι καθόλου δεν θα τον ενοχλούσε το σενάριο επιστροφής του στην πρώτη γραμμή...
Για Γ. Παπανδρέου και Βενιζέλο
Οσοι συνομιλούν με τον πρώην πρωθυπουργό γνωρίζουν την απαξιωτική μήνιν με την οποία αντιμετωπίζει τον διάδοχό του στην πρωθυπουργία Γ. Παπανδρέου. Αν και δεν είναι απόλυτος ότι η περιπέτεια θα μπορούσε να αποφευχθεί, θεωρεί ότι όλοι οι χειρισμοί Παπανδρέου οδήγησαν, σχεδόν συνειδητά, τη χώρα στον πιο ασφυκτικό εναγκαλισμό της τρόικας.
Αντιθέτως και μάλιστα σε αντίθεση με τις διαθέσεις πολλών βουλευτών που αναφέρονται σε εκείνον τοποθετείται μάλλον θετικά για τον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, αφού ο νυν πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ήταν ανέκαθεν μετριοπαθής έναντι του, συντοπίτη, Καραμανλή.
Οι «γαλάζιες» συναντήσεις
Αποτελεί κοινό μυστικό ότι στο γραφείο Καραμανλή προστρέχουν καθημερινά κορυφαίοι παράγοντες της Ν.Δ., βουλευτές και στελέχη του κόμματος, δημοσιογράφοι, πολλοί και ποικίλων απόψεων συνομιλητές.
Εσχάτως φαίνεται ότι έχουν αποκατασταθεί πλήρως οι σχέσεις με την πλευρά της κ. Ντόρας Μπακογιάννη (σ.σ. με την οποία συναντήθηκε διαδοχικά στο γραφείο του και μετά από λίγες ημέρες σε δείπνο που παραχώρησε η πρώην υπουργός) αλλά και με στελέχη των κυβερνήσεων 2004-2009, με τα οποία είχε επέλθει ψυχρότητα.
